Kot perski
Kot perski - stara rasa kota, zaliczana do grupy długowłosych. W Europie pojawiła się w XVII wieku.
Waga dorosłego kota wynosi od 2,5 kg do 6 kg. Liczba kociąt w miocie to przeciętnie od 3
do 4.
do 4.
Przeważnie koty tej rasy są: spokojne, miłe, łagodne, mają niewielkie talenty łowcze. Wolą wylegiwać się na kanapie, niż grasować w krzakach.
Umaszczenie:
Rozmaite odmiany barwne (czarna, biała, ruda, niebieska, kremowa i inne, jest ich ok. 150). Również kolor oczu może być różny: niebieski, pomarańczowy lub mieszany (jedno niebieskie drugie pomarańczowe).
Budowa:
Budowa krępa. Kończyny silne. Głowa duża, masywna, szeroka, czoło wypukłe, policzki pełne, broda dobrze rozwinięta. Nos mały, szeroki, z tzw. stopem. Ogon puszysty na całej długości. Średnia długość sierści ok. 10 cm. Wewnątrz ucha, a także między opuszkami palców wszystkich łap, powinien znajdować się pędzelek sierści. Kolejną charakterystyczną cechą kota perskiego jest tzw. kryza, którą tworzy gęsta i dłuższa sierść rosnąca od uszu wokół brody.
Źródło:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kot_perski
https://www.google.pl/search?q=kot+perski&hl=pl&biw=1280&bih=879&site=webhp&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjr_Pek-NnMAhVChiwKHdvUC6YQ_AUIBigB#imgrc=i8IAwM97SIUN_M%3A
Julia Antoniewicz kl. 2e
Komentarze
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad w postaci krótkiego komentarza.