Zwierzyniec

Jamnik
Określane humorystycznie jako "przegubowce", w rzeczywistości jamniki należą do dzielnych, pełnych animuszu zwierząt, hodowanych jako psy myśliwskie, które w trakcie pogoni za ofiarą odznaczają się olbrzymią wytrwałością i wytrzymałością. Chociaż jamnik ma dobry węch, to - jak się wydaje - jest bliższy rodzinie terierów niż psów gończych. Z rozkoszą buszuje w podszyciu poszukując królików, lisów i borsuków.



Historia:
Wizerunki psów o długich tułowiach i krótkich kończynach pojawiły się już na ścianach staroegipskich świątyń; kamienne i glinianie figurki psów podobnych do jamników odnaleziono w Meksyku, Grecji, Peru i Chinach. Niektórzy uważają tę rasę za czysto germańską, ponieważ podczas wykopalisk w licznych rzymskich osadach na terenie dzisiejszych Niemiec odnaleziono szczątki podobne do jamnika. Istnieje dziewięć odmian tej rasy: krótkowłose, długowłose i szorstkowłose i wszystkie trzy w trzech typach wielkości: standard, karłowaty i króliczy. Rasy te mają podstawowe cechy wspólne, różnią się jedynie wielkością i typem szaty.



Temperament:
Wszystkie jamniki odznaczają się inteligencją i wesołym usposobieniem, ale czasami mogą wyprowadzić swego właściciela z równowagi.

Wygląd:
Budowa ciała - jamniki są długie i muskularne, ich tułów umieszczony jest na tyle wysoko od ziemi, że pozwala psu na nieskrępowane ruchy.
Szata - jamnik gładkowłosy - szata miękka, równa i prosta lub bardzo nieznacznie falująca. Łapy z tyłu silnie owłosione.
Oczy - średniej wielkości, ciemne, bywają cętkowane, jedno lub obydwa mogą być częściowo lub w całości jasnoniebieskie.
Głowa - długo, stożkowata o lekko wygiętym łuku czaszki.
Uszy - ruchome, dość długie, szerokie i wysoko osadzone.
Kończyny - przednie mocno umięśnione. Kiedy patrzy się na jamnika z tyłu, widać, iż tylne kończyny są równoległe.
Łapy - tylne łapy są mniejsze.
Ogon -  lekko wygięty, osadzony na linii kręgosłupa.





Uwaga:
Wszystkie jamniki miewają problem z wypadającym dyskiem, co wzmaga się wraz z ich predyspozycją do przejadania się i otyłości na starość. Regularne baraszkowanie i kontrola pożywienia są niezbędne do utrzymaniu ich przy zdrowiu.





Źródło:
Księga psów - David Taylor
Autor: Marta Kupis 2e

Komentarze