Zwierzyniec

Chart afgański

Ta rasa psa jest nadzwyczaj zwinna, o mocnej budowie, która ułatwia mu poruszanie się nawet
w najbardziej nierównym terenie.

Historia:

Rasa ta, o starożytnym rodowodzie, zwana czasami psem kabulskim, znana jest z pochodzącego sprzed 4000 lat afgańskiego rysunku, a także z datowanej na VI w. p.n.e. greckiej tkaniny. Za kolebkę charta afgańskiego uchodzi Bliski Wschód, gdzie rozprzestrzeniał się on wzdłuż szlaków handlowych, wiodących do Afganistanu i gdzie używano go do polowań na antylopy, gazele, wilki i irbisy. Do Anglii dotarł dopiero w 1886 r., natomiast w Stanach Zjednoczonych rasa ta znana jest od 1926 r.

Temperament:

Charty afgańskie cechuje niezależność, są pełne życia, przyjacielskie i wrażliwe. I chociaż należą do zwierząt odpornych, usychają z tęsknoty, gdy nie poświęca się im należytej uwagi. Kiedyś sądzono, że afgany nie zasługują na zaufanie, lecz ta, skądinąd krzywdząca opinia, nie wytrzymała próby czasu. Obecnie uważa się, że te pełne animuszu zwierzęta łatwiej od innych poddają się treningowi i dyscyplinie.

Wygląd:

Budowa ciała - wysoki, o średniej długości tułowia, prostym, muskularnym grzbiecie i cofniętej klatce piersiowej.

Szata - bardzo długa, jedwabista, z wyjątkiem grzbietu i pyska, gdzie włos jest krótki i gęsty. Długa szata wykształciła się jako ochrona przed przenikliwym zimnem, panującym w wysokich górach Afganistanu i Bliskiego Wschodu.

Oczy - złote lub najczęściej ciemne.

Głowa - długa, choć niezbyt wąska. Nos czarny lub koloru ciemnoczerwonego.

Uszy - długie, pokryte jedwabistym włosiem, nisko osadzone, przylegające do głowy.

Kończyny - długie i potężne; przednie są proste, tylne o stawie skokowym nisko osadzonym.

Łapy - duże i silne, pokryte grubą sierścią. Palce dobrze wysklepione.

Ogon - niezbyt krótki, nisko osadzony, lecz noszony wysoko, gdy pies jest w ruchu. Zakręcony na końcu, skąpo owłosiony.