Foxhound
Któż poza Szekspirem, w sposób bardziej poetycki mógłby opisać foxhounda?
"Me psy pochodzą ze spartańskich pomiotów. Bure, pyskate, a ze łbów im wiszą uszy, co ranną rosę zamiatają, Nogi w łuk, gardła jak teksańskich byków. Wolne w pogoni, lecz w głosie jak dzwonki". (Sen nocy letniej, tłum. S. Koźmian)
Historia:
Prawdopodobnie jego rodowód obejmuje wymarłego dziś psa św. Huberta (również przodka bloodhounda) oraz talbot hounda razem z terierem, buldogiem i chartem.
Temperament:
Foxhoundy należą do żywotnych, przyjacielskich, ale jednocześnie niefrasobliwych psów. Potrafią być jednak nieposłuszne i uparte. Wymagają zatem przyuczania do posłuszeństwa i stanowczego prowadzenia. Nie poleca się ich więc, zwłaszcza mieszkańcom miast, jako psów trzymanych jedynie dla przyjemności.
Wygląd:
Budowa ciała - pierś głęboka, ramiona długie, bardzo umięśniony, prosty grzbiet, który łagodną linią przechodzi w lędźwie.
Szata - zwarta, lśniąca, średniej długości i wszelkiej maści.
Oczy - duże, brązowe lub orzechowe.
Głowa - szeroka, proporcjonalnej długości, zwężająca się.
Uszy - osadzone nisko, opadające na policzki.
Kończyny - proste o mocnym kośćcu, muskularne.
Łapy - zwarte, zaokrąglone, podobne do kocich. Opuszki są dobrze rozwinięte, palce zaś wyraźnie wysklepione, o silnych pazurach.
Ogon - zwężający się ku dołowi, wysoko osadzony z "pędzelkiem" włosów a końcu. Szablasty, lecz nie wygięty nad grzbietem.
Rozmiary:
psy: 58.5 cm,
suki: nieco mniejsze.
Źródło:
Księga psów - David Taylor
Autor: Marta Kupis 2e
Komentarze
Prześlij komentarz
Zostaw po sobie ślad w postaci krótkiego komentarza.