Zwierzyniec

Wyżły

Należą do najstarszych psów sportowych, używanych od wieków do wystawiania (wskazywania) zwierzyny myśliwemu. Poszczególne typy odznaczają się różnymi umiejętnościami i specjalnościami. Jednak wspólną ich cechą jest stójka, czyli swoista postawa, kiedy to z uniesionym ogonem, wyciągniętą głową i przednią łapą wskazują myśliwemu w kierunku zwierzyny.





Historia:

Z początku używano wyżłów do łowienia ptaków, zwłaszcza kuropatw i przepiórek. W pierwszych dekadach XVIII w. modnym stało się strzelanie do ptactwa ze śrutówki i wówczas sprowadzony został do Anglii hiszpański wyżeł - powolny, ciężki pies, poruszający się z nosem przy ziemi. By poprawić jego prędkość i zdolności węchowe, skrzyżowano go z greyhoundem i angielskim foxhoundem. W wyniku otrzymano angielskiego wyżła, który od tego czasu występuje na całym świecie jako pointer.

Temperament:

Generalnie wyżły zaliczają się do psów dobrych, lojalnych, posłusznych i zrównoważonych. Są pełne energii, zawsze chętne do pracy.

Wygląd:

Budowa ciała - głęboka klatka piersiowa, krótki, równy grzbiet i potężne lędźwie.

Szata - krótkie, szorstkie włosy tworzące gęstą, idealnie gładką szatę koloru czarnego lub ciemnoczerwonego. Dopuszczalne białe cętki lub plamki.

Oczy - średniej wielkości o miękkim, inteligentnym spojrzeniu.

Głowa - elegancka o szerokiej lekko zaokrąglonej czaszce i długim pysku.

Uszy - szerokie, osadzone wysoko, przylegające ściśle do głowy.

Kończyny - przednie są proste, szczupłe, silne, tylne - muskularne.

Łapy - zwarte, w kształcie od okrągłego do owalnego, o wysklepionych palcach. Mocne poduszki o silnych pazurach.

Ogon - osadzony wysoko, szeroki u nasady i zwężający się ku końcowi. Zwyczajowo obcięty ⅖ do połowy długości. Podczas ruchu noszony na jednym poziomie z grzbietem.

Rozmiary:

psy: 58-64 cm,

suki: 53-58 cm.

Źródło:

Księga psów - David Taylor

http://www.bing.com/images/search?q=wy%c5%bc%c5%82y&FORM=HDRSC2

Autor: Marta Kupis kl.2e